จากหนุ่มวิศวะ สู่พระมหา ป.ธ.๙

จากหนุ่มวิศวะ สู่พระมหา ป.ธ. ๙

(พระมหาสมบัติ ปภาโส) ป.ธ.๙

วัดพระธรรมกาย

อดีตวิศวะกรผู้ประสบความสำเร็จท่านนี้

ทำไมถึงหันเหชีวิตสู่เส้นทางธรรม

ถึงระดับคว้า ป.ธ.9 ได้สำเร็จ

อะไรเป็นแรงบันดาลใจสำคัญหรือ?

“...ในปี พ.ศ. 2535 มีโอกาสทูลถวายรายงานเกี่ยวกับเรื่องระบบไฟสำรองของดาวเทียมไทยคมแด่ในหลวง รัชกาลที่ 9...”

โยมพ่อมีศรัทธาเพราะลูกชายบวช

ครอบครัวหลวงพี่เป็นครอบครัวคนจีน 100 เปอร์เซ็นต์ ทั้งครอบครัวไม่มีศรัทธาในพุทธศาสนา โยมพ่อมาจากเมืองจีน ท่านต้องอดทนลำบากในการหาทรัพย์ ท่านจึงเข้าใจว่า พระไม่ขยันหาทรัพย์ เที่ยวขออาหารชาวบ้าน

พ.ศ. 2527 โรงเรียนจัดกิจกรรมพานักเรียนมาปลูกต้นไม้รอบโบสถ์ที่วัดพระธรรมกาย หลวงพ่อมานำนั่งสมาธิ รู้สึกประทับใจมาก ชอบบรรยากาศของวัด สงบและสะอาดเรียบร้อย ก็เลยมาวัดทุกวันอาทิตย์ แต่ว่าการมาวัดนั้นไม่ง่าย เพราะโยมพ่อไม่ให้มา ถ้ามาจะฟาด ก็เลยต้องแอบมาวัด เอาชุดไปเปลี่ยนนอกบ้าน

ต่อมา หลวงพี่สอบเอนทรานซ์ติดคณะวิศวกรรมศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ขณะที่เรียนก็ตั้งจิตอธิษฐานตลอด ขอให้โยมพ่ออนุญาตให้บวช อธิษฐานทุกวัน ก็อัศจรรย์นะ โยมพ่ออนุญาตให้บวชอย่างง่ายๆ เลย ช่วงนั้นโยมพ่อมีโอกาสมาวัดด้วย ได้เห็นกิจกรรม จึงเกิดศรัทธาเลื่อมใสในพุทธศาสนา จากเดิมที่ท่านไม่มีศรัทธาเลย

เป็นกัลยาณมิตรให้หมู่ญาติ

จบมหาวิทยาลัยมาแล้ว ทำงานเป็นวิศวกรอยู่ 4 ปี ในปี 2535 มีโอกาสได้ทูลถวายรายงานเกี่ยวกับเรื่องระบบไฟสำรองของดาวเทียมไทยคมแด่ในหลวง ร.9

ประมาณปี 2536 โยมพ่อป่วยหนักแล้วก็เสียชีวิต ต่อมาในปี 2538 ขอโยมแม่ว่าอยากจะบวชให้โยมพ่อ ท่านอนุญาต หลวงพี่เลยมาบวช

จบโครงการอบรม หลวงพ่อเมตตาให้ขึ้นไปปฏิบัติธรรมที่ดอยสุเทพ เป็นจุดเปลี่ยนทำให้หลวงพี่เข้าใจว่าชีวิตเราอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม การที่จะพ้นจากภัยในวัฏสงสารได้มีแค่ทางเดียวคือ ต้องฝึกใจหยุด ใจนิ่ง เพื่อให้เข้าถึงพระรัตนตรัยภายใน

ช่วงนี้ หลวงพี่เริ่มชวนโยมแม่สร้างบารมี เอาดาวธรรมไปติดที่บ้าน เปิดบ้านกัลยาณมิตร มีพระหมุนเวียนไปนำปฏิบัติธรรม ทั้งครอบครัวและหมู่ญาติร่วมกันสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัวกว่า 400 องค์ สิ่งที่เราได้จากการมาบวช ทำให้โยมแม่มีศรัทธา ได้ทำทาน รักษาศีล และเจริญภาวนา แล้วอุทิศบุญให้โยมพ่อทุกวัน

ภารกิจไม่เป็นอุปสรรคต่อการศึกษาเปรียญธรรม

หลวงพ่อท่านย้ำกับลูกพระลูกเณรว่า เป็นพระต้องถึงพร้อมด้วยปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ เทศนา และเผยแผ่วิชชาธรรมกายไปทั่วโลก ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นทำให้เราอยากเรียนบาลี

พอหลวงพี่กลับจากปฏิบัติธรรมที่พนาวัฒน์ หลวงพ่อเมตตาให้ไปทำหน้าที่เป็นพระอาจารย์ทีมแก้วดอยธรรม ตอนนั้นหลวงพี่สอบประโยค 1-2 ได้ภายในปีเดียว ประโยค 3 ก็ปีเดียว พอประโยค 4 เป็นช่วงบูมเรื่องบ้านกัลยาณมิตร ปีนั้นเลยไม่ได้อ่านหนังสือ จึงสอบไม่ได้ ตกประโยค 4 แล้วก็ตกประโยค 5 อีก 1 ปี หลังจากประโยค 5 ไปสอบผ่านทุกปีถึงประโยค 8 เลย

จนกระทั่งมาถึงปี 2553 นอกจากเป็นพระอาจารย์ประจำภาคแล้ว หลวงพี่ยังได้รับบุญเป็นหัวหน้าศูนย์อบรมโครงการบวชพระแสนรูปทั่วไทย

เหนื่อย หนัก แต่ได้บุญได้บารมี

การเรียนเปรียญธรรมเป็นที่ยอมรับในหมู่คณะสงฆ์ เราเรียนด้วยแล้วก็ทำประโยชน์ให้สังคมโดยชวนคนในแถบนั้นให้มาบวช ปลูกฝังศีลธรรมให้เขา ให้เขากลับมาศึกษาเรื่องของพุทธศาสนา ให้รู้จักเรื่องการสร้างความดี หลวงพี่ชวนบวชเอง ลงพื้นที่เอง จึงไม่ค่อยมีเวลา

ตอนช่วงค่ำ ๆ ก็ต้องกลับวัดไปรับบุญส่งเครื่องมือทำพระพุทธรูปให้พี่ถาวร ต้องจดจ่อทำต่อเนื่องเป็นเวลานานมากทีเดียว วัดเราส่งพระพุทธรูปไปหลายแห่ง หลายประเทศ เช่น ประเทศเบลเยียม เยอรมนี อังกฤษ เนปาล หรือแม้กระทั่งองค์พระประธานที่ห้องแก้วสารพัดนึกก็ทำด้วย แต่ละองค์ทำไม่ง่าย

ในยามว่างเราก็สอนบาลีให้น้องๆ ที่โรงปั้นไปด้วย มีพระประโยค 3 หนึ่งรูป ประโยค 4 สองรูป ประโยค 5 หนึ่งรูป ปูพื้นให้ท่าน แล้วเอาข้อสอบให้หัดเขียน ทำให้หลวงพี่ต้องไปค้นคว้ามากขึ้น ซึ่งมีผลในตอนเรียน ทำให้เราสามารถเข้าใจได้มากขึ้น

มุ่งมั่นนำความสำเร็จมาถวายแด่หลวงพ่อ

ปี 2560 ได้รับบุญจากหลวงพ่อให้พาทีมงานไปบูรณะโบสถ์ที่มัณฑะเลย์ จนถึงปี 2565 งานบูรณะโบสถ์ใกล้จะแล้วเสร็จ เป็นช่วงจังหวะที่หลวงพ่อท่านจะมีอายุวัฒนมงคล 80 ปี พี่ถาวรก็เลยให้โอกาสหลวงพี่ไปเรียนบาลีได้เต็มที่ทั้งปีเลย

ช่วงเดือนพฤษภาคมไปเรียนที่วัดโมลีฯ เหนื่อยแล้วก็หนักมาก มีเป้าหมายว่าปีนี้ต้องมุ่งมั่นเอาให้ได้ เนื่องจากอายุมากขึ้น 55 ปีแล้ว สายตาเริ่มไม่ค่อยดี อ่านหนังสือได้ไม่นาน บางวันนอนแค่ ๓ ชั่วโมง ทำอย่างนี้เป็นเวลา 3 เดือน ที่เขาติวกันเข้มข้น ถึงแม้จะเหนื่อย จะท้อ พักแป๊บเดียวก็หายแล้ว อีกทั้งคำบาลีเป็นภาษาที่บันทึกคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ท่านถ่ายทอดมาเป็นพุทธวจนะ ก็เลยเกิดกำลังใจว่า สิ่งที่เราได้เรียนนี้มีคุณค่า แล้วทุกครั้งเวลาเรียนเหมือนเราได้อยู่ต่อหน้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ท่านเทศน์อยู่ท่ามกลางเหตุการณ์จริง เรียนไปก็ได้บุญไป สิ่งที่เราทำ เราเรียน ไม่ได้หวังแค่สอบได้ แต่เรียนทุกครั้งทำให้เราได้ปัญญา ต้องอดทนมาก แล้วก็ฝ่าฟันเอาความสำเร็จมาถวายหลวงพ่อท่าน

กราบขอบพระคุณหลวงพ่อ

กราบขอบพระคุณหลวงพ่อที่เมตตา ทำให้ลูกๆ รู้ว่าเป้าหมายของชีวิต คือ เกิดมาทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี แล้วก็ทำให้ครอบครัวโดยเฉพาะโยมพ่อและโยมแม่ได้บุญใหญ่ติดตัวไปข้ามภพข้ามชาติ

------------------